Yüzyıllardır var olan bir ikili; Karagöz ile Hacivat. Hayal ürünü mü yoksa gerçekten yaşamış iki insan mı? Belli değil. Onları bizimle buluşturan gölge tiyatrosunun topraklarımıza nereden, nasıl ve ne zaman geldiği bilinmiyor. Yine de yüzyıllardır sahne alıyor bu ikili. Atışmaları ve maceraları yüzyıllardır seyircileri, özellikle de çocukları güldürüyor. Onlar gölge tiyatrosunun baş oyuncuları, Türk masal kahramanlarının en eğlencelileri.
Geçtiğimiz hafta Karagöz ve Hacivat'ı okulumuzda konuk ettiğimizi biliyorsunuz. Fakat çocukların onları nasıl ağırladıklarını henüz bilmiyorsunuz.
Bizleri Karagöz ve Hacivat'la buluşturan Cengiz Samsun, öğrencilerimiz için Çınar Dede oyununu sergiledi. Önden sahneyi alan Hacivat arkadaşı Karagöz'ü yanına davet ettiği anda bütün gözler bu ikiliye kilitlenmişti bile. Ve çok geçmeden kahkahalar sardı salonu.
Oyun, yaşlı bir çınar ağacının bekçisi, koruyucusuydu Karagöz. Ağacı kesmek üzere gelenleri "Estere pestere püf" diyerek uzaklara uçurdu. Ve nefesinin yetmediği yerde çocuklardan yardım istedi kahramanımız. Tek başlarına baş edemeyecekleri bir grup insanı bir araya gelerek engellediler ve çınar ağacının kesilmesine engel oldular.
Oyunun sonunda çocukların sıra olup sınıflarına döndüklerini düşünüyorsanız yanılıyorsunuz. Bazıları perde arkasına geçtiler. Karagöz ile Hacivat'ı yakından görmek istediler. Cengiz Bey de onlara bu iki kahramanı gösterdi. Hatta sırayla oynatmalarına da izin verdi.
Pek çoğunun ilk defa izlediği Karagöz ile Hacivat'ın çocuklarda keyifli bir iz bıraktığına inanıyoruz. Gözlerindeki pırıltı ve yüzlerindeki mutluluk bize böyle söylüyor. Siz ne dersiniz?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder