3. Hafta “Uyku Paylaşılabilir mi?” (16 Mayıs 2012)
Neleri paylaşırız? Bir elmayı... Bir odayı (pardon mağarayı)... Ya uykuyu?
“Kırmızı Elma”, Feridun Oral, YKY, 2011
Lila Baltalı |
Ali Efe Bostan |
4. Hafta “Yapı Yaparken Öğretmenim Ağaçtır Benim” (21 Mayıs 2012)
Doğada köşeler yoktur. Her şey kıvrımlıdır. Yumuşak geçişlidir. Köşesizdir. Ağaç, yaprak, çiçek, kertenkele ve hatta insan bedeni de.
Bu hafta Katalan mimar Antoni Gaudi’yi tanıdık. Gaudi binalarını yaparken doğayı örnek alıyor ve bir ağacı ustası sayıyordu. Köşesiz biçimler çiziyor, eğriler yuvarlaklarla bitiriyordu yapılarını.
Gaudi ile ilgili sunumu izledikten ve bir çocuk kitabını inceledikten sonra kendi köşesiz evimizi tasarladık. Pencereler, kapılar, bacalar, çatılar her şey eğriseldi, her şey iç içeydi ve dans ediyordu. Tıpkı doğada olduğu gibi.
“Building On Nature: The Life Of Antoni Gaudí”, Rachel Rodríguez, Resimleyen: Julie Paschkis, Henry Holt & Company, 2009
Deniz İpek Kurt |
5. Hafta “Miró ve Boynuzları” (28 Mayıs 2012)
Bu hafta Katalan ressam Joan Miró Ferra’yı tanıdık. Picasso ile beraber çalışmalar yapan Miró, modern resim için en az Picasso kadar önemli bir ressamdır. Heykelleri ile Barselona kentine Gaudi kadar renk katmıştır. Resimleri çocuk resimlerini andırdığı için bana göre çocukların en sevdiği ressamlardan biridir.
Miró’nun resimleri üzerine sohbet ettik. Biçimleri tanımlamaya çalıştık. Onun resimleri tek bir şeyi söylemiyordu bir çok şeyi söylüyordu. Resimleri tek yönlü değildi. Tersi düzü yoktu. Çevire çevire inceledik resimlerini. Ne kadar çok konuşsak o kadar azdı. İşte buna soyut resim deniyordu. Soyut resim tıpkı sonsuzluk gibiydi. Kim baksa başka bir şey görüyordu.
Ama bütün resimlerinde yakaladığımız ortak bir biçim vardı yine de. Boğa boynuzları...
http://fundaciomiro-bcn.org
http://joanmiro.com/
Defne Aydınoğlu |
Arat Kosova |