Her yıl mayıs ayının ikinci pazartesi günü, yani anneler gününün ertesinde, öğrencilerimizin annelerini, anneannelerini, babaannelerini Küçük Ağaç'a davet ediyoruz. Çocuklar, onlar için şarkılar söylüyorlar. Ardından birlikte bahçeye iniyoruz. "En güzel yemek annelerin mutfağından çıkar," fikrinden yola çıkarak oluşturulan açık büfemizde, annelerin getirdikleri leziz yiyeceklerin tadına bakıyor, sohbet ediyor, keyifli bir akşamüstü geçiriyoruz. Okulumuzda anneler günü yıllardır bu şekilde kutlanıyor.
Bu yıl da organizasyonumuzda bir değişiklik yapmadık. Önceki senelerden farklı olarak koromuzun öncesinde kısa bir film izledik sadece. Bir hafta boyunca öğrencilerimizle sohbet ederek hazırladığımız bu filmde çocuklar annelerini anlattılar. Birlikte neler yapmaktan hoşlandıklarını söylediler ve annelerine sevgilerini dile getirdiler. Diğer bir deyişle, anneler kendilerini çocuklarından dinlediler.
Ardından öğrencilerimiz katıldı bizlere ve hazırladıkları İngilizce, Türkçe şarkıları söylediler. En miniklerimiz için farklı bir heyecandı bu. İlk defa topluluk önünde şarkı söylüyorlardı. Ve üzerilerine düşen görevi başarıyla yerine getirdiler. Bazen danslar ve gülücükler eşliğinde ve bazen de ciddiyetle...
Çocuklar annelerinin gözlerine bakarak şarkılarını söylerken anneler de büyük bir heyecanla çocuklarını izlediler. Hatta koro tarafından bakınca, onlar da keyifli bir görüntü sergilediler.
Ve bu güzel sunum sona erdiğinde, hep birlikte leziz yiyeceklerle dolu açık büfemize doğru ilerledik. Soframız gerçekten çok zengindi. Annelerimizin her biri birbirinden lezzetli yiyecekler hazırlamışlardı.
Karınlar doydu ama oyuna doymak mümkün olmadı. Hele ki okulun bahçesi annelerle paylaşılınca...
Sohbete doyum olmadı, konu çocuklar olunca... O kadar keyifli bir gündü ki, bugün hiçbirimiz Küçük Ağaç'tan ayrılmak istemedik.
Bugünü bizlerle paylaşan, soframıza katkıda bulunan, güzel öğrencilerimizin değerli annelerini bir kere daha kutluyoruz. Sizler hayata birbirinden güzel renkler katıyorsunuz. İyi ki varsınız...
